Inloggen
Hoi Eva! Wat doe jij bij Therapieland?
Ik werk nu ongeveer zes jaar bij Therapieland, als deel van het Content Development Team. Hiervoor heb ik als orthopedagoog gewerkt. Toen werkte ik met de online programma’s van Therapieland, en daar werd ik door geprikkeld. Ik vond het fijn dat ik op een laagdrempelige manier dingen met cliënten kon delen en wilde hier graag mijn steentje aan bijdragen. Sindsdien maak ik met plezier programma’s bij Therapieland.
Leuk! En wat doe je in je vrije tijd?
In mijn vrije tijd ben ik graag buiten. Ik heb een hond, Luna, die moet natuurlijk uitgelaten worden. Maar ik spreek ook graag met vrienden af om de natuur in te gaan. Verder hou ik van tekenen, series kijken en koken. En ik tennis.
“Accepteren en het leven nemen voor wat het is,
dat is mentale veerkracht.”
Wat betekent mentale veerkracht voor jou?
Iedereen heeft fijne periodes en lastige periodes, die komen en gaan. Dat accepteren en het leven nemen voor wat het is, dat is mentale veerkracht. Weten wat je op moeilijke momenten kan doen om goed voor jezelf te zorgen, hoort daar ook bij. Dus bijvoorbeeld bedenken dat je even naar buiten moet wanneer het wat minder gaat.
Wat doe jij in moeilijke periodes?
In moeilijke periodes laat ik me niet uit het veld slaan. Je kan je mentaal heel erg gaan verweren, maar het is beter om het tijd te geven en erop te vertrouwen dat het beter wordt. Mij helpt het om open te zijn naar anderen over wat er in mijn leven speelt. Anderen hoeven echt niet met een oplossing te komen. Soms begrijpen ze het niet eens, maar dat is niet erg: ze weten wat er speelt en dat helpt je toch verder. Daarnaast ga ik veel naar buiten. Gelukkig woon ik dicht bij het strand!
Wanneer speelde mentale veerkracht een belangrijke rol in jouw leven?
In mijn afstudeertijd liep ik tegen een medische uitdaging aan. Daarbij kwam een impactvolle ingreep kijken en onzekerheid over de toekomst. Terwijl iedereen om me heen bezig was met feesten, afstuderen en het zoeken van de ideale baan, was mijn situatie heel anders. Daardoor was het moeilijk om steun te vinden in mijn sociale netwerk. Dat was echt een beroep op mijn veerkracht: ik moest de balans vinden tussen mijn studie afronden, aandacht hebben voor mijn gezondheid, leuke dingen blijven doen en een baan vinden.
Dat klinkt als een flinke uitdaging. Hoe ben je daar doorheen gekomen?
Ik ben door die periode heen gekomen door me niet te veel zorgen te maken over de toekomst. Je weet immers toch niet hoe die gaat lopen! Je kan heel erg piekeren, maar alles komt uiteindelijk wel op zijn pootjes terecht. Ik stond stil bij wat er in me omging, maar bleef daar niet in hangen.
Hoe draag jij bij Therapieland bij aan de mentale veerkracht van anderen?
In de programma’s die ik maak, probeer ik mensen eigen regie te geven. Mensen voelen zich door hun mentale klachten vaak hopeloos, maar weten zelf eigenlijk wel wat ze nodig hebben. Ik probeer ze mee te geven: je kan het, vertrouw erop dat het beter wordt en dat jij daar zelf aan kan bijdragen.
Wat hoop jij voor de toekomst van Therapieland?
Ik hoop dat Therapieland nog toegankelijker wordt en nog meer mensen bereikt. En dat we persoonlijkere hulp op maat kunnen bieden. We zijn daar al goed mee op weg, doordat we ons bij elke doelgroep afvragen: wat past bij deze mensen?
“Luister naar je hart en naar wat je zelf nodig hebt.”
Stel: je mag iedereen nu een tip geven over mentale veerkracht. Wat zou dat zijn?
Luister naar je hart en naar wat je zelf nodig hebt. Ik heb bijvoorbeeld behoefte om in de natuur te zijn, voor een ander is dat misschien een boek lezen of gamen. Wat voor een ander werkt, hoeft niet voor jou te werken.
Probeer er in moeilijke periodes op te vertrouwen dat je weer een nieuwe balans zal vinden. En bedenk wat je eruit haalt. Want het brengt je vast meer dan alleen maar ellende. Je komt bijvoorbeeld een oude vriend tegen of leert jezelf beter kennen.
Het boek De Alchemist van Paulo Coelho is daar een goed voorbeeld van. De hoofdpersoon zoekt naar een schat, en reist daarvoor de hele wereld over. Uiteindelijk vindt hij hem waar hij begon. Maar de ervaring van het reizen is onmisbaar: daardoor ziet hij wat hij eigenlijk al had.